Η Πρέβεζα και οι γύρω παραλίες

Η Πρέβεζα δεν ήταν από τα μέρη που θα μου ερχόταν εύκολα στο μυαλό για διακοπές. Χωρίς κανέναν συγκεκριμένο λόγο, απλώς δεν μου περνούσε από το μυαλό. Τελικά, είναι από εκείνα τα μέρη που πας μία φορά και γίνεσαι ένα με το μέρος και με τους ανθρώπους του και θέλεις να ξανά πας. Γίνεται μέρος εκτάκτου ανάγκης, όπως είναι εκείνα τα βιβλία που τα ανοίγεις ξανά όταν ψάχνεις την οικειότητα της ιστορίας. 

Το λιμάνι της Πρέβεζας είναι απολύτως γαλήνιο για βόλτα τις πρώτες πρωινές ώρες με το πρώτο φως του ήλιου, το ίδιο και το βράδυ αργά, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν γυρίσει στα δωμάτιά τους και μπορείς να περπατήσεις με άνεση. 

Τα γραφικά της σοκάκια είναι υπέροχα, είναι καθαρά και από μαγαζιά δεν της λείπει τίποτα. Το ΣαΪτάν Παζάρ είναι γραφικό και όμορφο και φυσικά φέρει το όνομά του από την εποχή της τουρκοκρατίας. Η Πρέβεζα έχει κυριολεκτικά ό,τι χρειστείς, από φαγητό και ποτό, μέχρι επώνυμα μαγαζιά με ρούχα, τουριστικά και άλλα. Οι τιμές επίσης σε φαγητό, καφέ και ποτό, είναι φυσιολογικές, δύσκολα θα βρεις κάτι τσιμπημένο στην τιμή. Στην πραγματικότητα, ο καφές στο κέντρο της Θεσσαλονίκης είναι πιο ακριβός. Στα στενά της Πρέβεζας, καθώς περπατάς βρίσκεις τον Ενετικό Πύργο, ένα κτίσμα βενετσίανικης αρχιτεκτονικής που έχει ύψος 13 μέτρα, με ένα ηλιακό ρολόι πάνω του που φέρεται να τοποθετήθηκε το 1854. 

Δυστυχώς δεν πρόλαβα να επισκεφτώ την αρχαία Νικόπολη που βρίσκεται βόρεια της πόλης, τον Αχέρωντα που επίσης είναι κοντά και το νεκρομαντείο της Εφύρας, αλλά όπως είπα πιο πάνω, η Πρέβεζα είναι ένα μέρος που θα επισκεφτθώ σίγουρα ξανά και ελπίζω να προλάβω να δω όλα όσα δεν πρόλαβα να δω. 

Αν κλείσει κάποιος δωμάτιο στην Πρέβεζα θα πρέπει να γνωρίζει πως οι παραλίες για να κάνει μπάνιο δεν είναι εκεί δίπλα, βάζω το μαγιό μου και κατεβαίνω, οπότε προτείνω να κάνετε μια έρευνα πριν ξεκινήσετε και να έχετε σκεφτεί ήδη για την μετακίνησή σας. Αυτό που σίγουρα μπορώ να πω είναι πως οι παραλίες και η θάλασσα είναι πεντακάθαρες. 

Η παραλία Μονολίθι είναι μεγάλη, με βαθιά νερά και πιθανώς μεγάλα κύματα αν φυσάει. Η παραλία Βράχος, η παραλία Αρτολιθιά και η παραλία Αλωνάκι Φαναρίου που είναι από τις πιο όμορφες παραλίες που έχω δει και μπορείτε να πάρετε μια ιδέα στην πρώτη φωτογραφία. Κάπως κρυμμένη μέσα σε χωμάτινα δρομάκια, με ένα πλούσιο δάσος από πευκα και νερά σαν να τα ζωγράφισες όπως στη Λευκάδα που επίσης μπορεί κάποιος να πάει από την Πρέβεζα οδικώς.  

Κάτι ακόμη που εκτίμησα πολύ σε αυτά τα μέρη είναι πως ενώ υπάρχουν αρκετά beach bar,  η μουσική δεν σου παίρνει τα αυτιά όπως στα περισσότερα beach bar στη Χαλκιδική, δεν είναι κολλημέα το ένα δίπλα στο άλλο κι έτσι όποιος θέλει να ρίξει την πετσέτα του, να βάλει μια ομπρέλα και να χαλαρώσει μπορεί άνετα να το κάνει. Οι ξαπλώστρες δεν είναι κολλημένες η μία δίπλα στην άλλη και οι τιμές είναι απολύτως φυσιολογικές. 

*για τη Λευκάδα δείτε εδώ 

*παρακαλώ πολύ να μην αντιγράφετε ούτε να χρησιμοποιείτε με οποιοδήποτε τρόπο τα κείμενα και τις φωτογραφίες αυτού του site χωρίς την γραπτή άδειά μου

*όλα όσα γράφονται σ'αυτό το σάητ αποτελούν απλώς την προσωπική μου άποψη